een kruising tussen een limoen en kumquat. Geeft al op jonge leeftijd veel vruchten die naar limoenen smaken. Rijk aan vitamine C en vooral gebruikt voor het maken van dranken. Vernoemd naar een plaats in Amerika, Tavares. Geeft redelijk grote, langwerpige vruchten.
een kruising tussen een limoen en kumquat. Geeft al op jonge leeftijd veel vruchten die naar limoenen smaken. Rijk aan vitamine C en vooral gebruikt voor het maken van dranken. Vernoemd naar een plaats in Amerika, Lakeland. Lijkt erg op Eustis, maar is iets groter.
Een schitterende klimplant uit Midden-Amerika. Door haar giftigheid wel oppassen voor het bladvocht. Een zonnige en warme plek op het terras zorgt voor uitbundige bloei met gele bloemen in de lente en voorzomer. Wat lichter overwinteren.
De bloemen van deze laagblijvende protea zijn rood. De bloei is te verwachten in de late winter of vroege lente. Een goed doorlatende potgrond gebruiken die niet mag uitdrogen. Naast een mooie kuipplant ook prima geschikt als snijbloem voor boeketten en stukken.
een kruising tussen een limoen en kumquat. Geeft al op jonge leeftijd veel vruchten die naar limoenen smaken. Rijk aan vitamine C en vooral gebruikt voor het maken van dranken. Vernoemd naar een plaats in Amerika, Eustis.
Ook wel bekend onder de naam Kaffir limoen. De schil van de vruchten en vooral de bladeren worden in de Aziatische keuken gebruikt om een citrusachtige smaak te geven aan gerechten. Ook in Europa krijgen de toepassingsmogelijkheden steeds meer bekendheid.
De bonte vorm van de kamersinaasappel of Calamondin. In Azië gebruikt men de vruchten voor sap en staat deze citrus beter bekend als Calamansi. De vruchten kan je met schil en al eten en geven een frisse zure smaak. Bloeit makkelijk in de kamer en geeft veel vruchten.
Met de geribbelde vruchten is deze citrussoort een zeer opvallende verschijning. Het zure sap en de geraspte schil zijn in Italië vaste ingrediënten in de keuken in bak -en braadgerechten. De vruchten zijn goed te verwerken tot marmelade. Een bijzondere kuipplant.
Een langzaam groeiende plant met kleine bladeren. Een mooie Eucalyptus uit New South Wales die in ons klimaat redelijk winterhard is. De brede groeivorm is goed in toom te houden door te snoeien. De snoeitakken kunnen vervolgens goed gebruikt worden in boeketten.
Een wilde uiensoort uit het Mediterrane gebied die in de Middeleeuwen veel werd gegeten als vervanger voor knoflook. De mooie roze bloemen geven een fris uiterlijk aan salades. Voor een zonnige plek in de tijd met een goed doorlatende grond. Mooie borderplant.
Waarschijnlijk is de jackfruit de grootste en zwaarste vrucht die we in de natuur kunnen vinden. Deze Aziatische bomen kunnen vruchten van wel 40 kg produceren. Als goede bijkomstigheid is de vrucht ook nog erg lekker om te eten en wordt massaal gegeten.
Deze stekelige groenblijvende heester uit Patagonië krijgt na haar paarse bloemen, felgekleurde paarse bessen. De bessen worden door de lokale bevolking gegeten of verwerkt in compote. Door haar winterhardheid tot -10 graden C zeker het proberen waard in de tuin.